Wel of geen kinderen? Deze vraag komt regelmatig voor bij bewust levende twintigers en dertigers. Ging deze vraag voorheen vooral over de persoonlijke voorkeur van (een van) beide partners, tegenwoordig heeft deze ook te maken met aspecten als het klimaat/milieu, overbevolking en de geopolitieke onrust in de wereld. Stellen vragen zich af of het nog wel verantwoord is om in deze tijd een kind op de wereld te zetten. Vanuit spiritueel perspectief wil ik graag wat extra stof tot nadenken toevoegen.
Wil jouw kind juist nu geboren worden?
Vanuit spiritueel perspectief komen we (onze zielen) naar de aarde om specifieke, vooraf gekozen levenslessen te leren en onze missie te leven. Zielen die op dit moment in de hemel zijn zullen incarneren zodra ze toe zijn aan een nieuw leven op aarde én er een voor hen geschikt ouderpaar zwanger wordt. Zielen waarvoor een aards leven momenteel niet passend is, om welke redenen dan ook, zullen nu niet incarneren. Een kind dat in deze tijd geboren wordt is dus naar alle waarschijnlijkheid een ziel die daar bewust voor gekozen heeft. Zijn of haar levenslessen zijn mogelijk juist goed te leren in de wereld van nu. Denk bijvoorbeeld aan vertrouwen hebben, leren omgaan met veranderingen of omgaan met schaarste. Ook de missie van een kind dat nu geboren wordt kan heel goed juist in deze tijd passen, zoals verbinding creëren, innovatieve oplossingen brengen of hoop bieden. Wat ik bij meerdere spirituele auteurs lees, is dat mensen (hun zielen) vooraf in de hemel al afspreken dat ze straks op aarde in hetzelfde gezin terechtkomen, bijvoorbeeld als ouders en kinderen. In dat geval is het dus zo bedoeld dat een bepaalde ziel in deze tijd en bij deze ouders incarneert. Vanuit al deze invalshoeken bezien kun je ook in deze tijd gerust aan je kinderwens toegeven. Je biedt jouw kind (diens ziel) dan de kans om zijn/haar specifiek gekozen levenslessen te leren.
Hoe zit het met mensen die ongewild kinderloos zijn?
Laat ik voorop stellen dat het, binnen het huidige leven bezien, erg verdrietig is als mensen die graag een kind willen er geen kunnen krijgen. Maar, om uit te zoomen naar een breder spiritueel niveau: mensen (hun zielen) hebben er voorafgaand aan hun huidige leven waarschijnlijk zelf voor gekozen om kinderloos te zijn. Mogelijk om zich beter op hun lessen en missie te kunnen richten. Of omdat ze voor dit leven een les hebben uitgekozen die beter zonder dan met kinderen te leren is. Een andere reden kan zijn dat het juist hun les is om te leren dat je ook zonder kinderen een zinvol en gelukkig leven kunt leiden. Het lijkt me voor mensen die in dit leven ongewild kinderloos zijn een troostrijke gedachte dat ze waarschijnlijk in eerdere levens wel moeder/vader waren en dat in een volgend leven mogelijk ook weer zullen zijn.
En wat als mensen bewust kinderloos zijn?
Mensen die bewust kinderloos zijn kunnen hier diverse redenen voor hebben, van persoonlijke, maatschappelijke of ideële aard. Ik denk dat het goed is dat mensen die geen kinderen willen zich voor alle ‘spirituele zekerheid’ wel afvragen of deze keuze echt het meest passend is voor hun levenslessen: bijvoorbeeld geen kinderen willen uit angst dat je je vrijheid kwijtraakt zou het ontwijken van een belangrijke levensles kunnen zijn. Mensen die bewust geen kinderen hebben horen van hun omgeving soms de opmerking dat ze egoïstisch zijn (denk aan ‘mijn kinderen moeten straks jouw pensioen betalen’). Wat mij betreft is dit, zeker vanuit spiritueel perspectief, onzin. Het past nou eenmaal goed bij bepaalde levenslessen en/of missies om geen kinderen te hebben. Er zijn ook bewust kinderloze mensen die heel goed voor andermans kinderen zorgen, bijvoorbeeld als pleegouder of als medewerker in een jeugdinstelling. Ik wil het ook hier graag breder trekken: iemand die in dit leven geen kinderen heeft, had er de vorige keer misschien wel tien. Levens zonder en met (veel of weinig) kinderen wisselen elkaar af, passend bij de lessen die de persoon in kwestie in dat leven te leren heeft.
Hoe zit het op landelijk of mondiaal niveau?
We zien dat er in sommige landen een geboorteoverschot is en in andere een geboortetekort. Dit heeft naast feitelijke oorzaken naar mijn mening ook te maken met collectief te leren levenslessen. Hoe gaat Nederland bijvoorbeeld om met de toenemende vergrijzing en alle gevolgen van dien? Of hoe gaan de mensen in een ontwikkelingsland om met de vele geboortes? Een interessante koppeling valt ook te maken met het migratiesaldo van een land: wat te doen met het feit dat er meer mensen vertrekken dan dat erbij komen of juist andersom? Zie ook mijn artikel http://dagazfilosofeert.nl/vluchtelingen-en-migratie/. En wat betekent dit alles op zielsniveau voor de levenslessen van de inwoners? Momenteel zijn we op aarde met meer bewoners dan ooit. Blijkbaar is dit een interessante tijd voor zielen om naar de aarde te komen. Er gebeurt veel, er zijn meerdere veranderingen en ontwikkelingen gaande waar deze zielen op welke manier dan ook een rol in willen spelen. Afhankelijk van het land waar de ziel voor kiest en alle overige keuzevariabelen kunnen dit legio verschillende levenslessen en missies zijn.
Dagaz filosofeert…
Als je echt geen kinderen wilt, doe het dan niet. Als je het wel graag wilt, maar je voelt je bezwaard, hoop ik dat ik met bovenstaande bespiegelingen je zorg weg heb kunnen nemen. Als je nog twijfelt hoop ik dat ik je wat extra input heb gegeven om over na te denken en te voelen. Volg je ‘innerlijk weten’, dan ontdek je vanzelf of het in dit leven juist wel of juist niet de bedoeling is dat je kinderen krijgt.
26 februari 2020
ZijSpreekt
Wil je iets organiseren rondom dit onderwerp? Ik ben beschikbaar voor lezingen en dagvoorzitterschap via ZijSpreekt.
Mooi genuanceerd artikel. Ik heb zelf bewust geen kinderen na jarenlange intense twijfels en vlagen van depressie, ontstaan door het dilemma wel/niet. Een van de redenen is toch wel het verlangen niet voelen en daardoor het vermoeden dat het in dit leven ‘niet de bedoeling’ is. Soms knaagt het nog omdat een leven zonder kinderen niet vanzelfsprekend is. Je moet je altijd verhouden tot gezinnen. Over het algemeen ben ik gelukkig zo en 1 ding weet ik inmiddels, kiezen is altijd een beetje verliezen.
Bedankt voor je reactie Petronella. Ik begrijp dat jouw interne wel/niet proces emotioneel best heftig is geweest. Fijn dat je je nu wel grotendeels gelukkig voelt. Ik werd getriggerd door jouw opmerking dat je je altijd moet verhouden tot gezinnen. Nu ik dat zo lees prijs ik mezelf (als bewust kinderloze) gelukkig dat ik best wat single vriendinnen en ook stellen in mijn vriendenkring heb die bewust kinderloos zijn. Mooi, jouw opmerking over kiezen en verliezen, die neem ik mee;-)